ปุ๊กปิ้ก อนงค์พร ทิศหล้า แบรนด์ศรีคราม, ดีไซเนอร์, และ ช่างชุมชนลำพูน

ปุ๊กปิ้ก อนงค์พร ทิศหล้า ลูกหลานบ้านแม่ป๊อก ลี้ คนทำงานคราฟท์ เสื้อผ้าแฮนด์เมด เจ้าของแบรนด์ศรีคราม

        “ตอนเรียนปีสุดท้าย ที่ม.ขอนแก่น ปิ๊กรับผ้ามัดย้อมที่เชียงใหม่ ไปขายขอนแก่นค่ะ เพราะสังเกตว่าแถวที่นู่นไม่ค่อยมีงานผ้าแบบนี้ วันนึงเจอผ้าลายย้อมครามเป็นพับๆ ตอนนั้นเอามาแค่สี่หลา ลองเอามาตัดกับช่างที่บ้าน แพทเทิร์นง่ายๆ ตอนนั้นทำแบบเดียวเองค่ะ เอาไปถ่ายรูปแล้วก็โพสขาย พอมีออเดอร์มา เราก็ไปซื้อผ้าละก็เอามาตัด

        ปิ๊กเคยรับเสื้อผ้าแฟชั่นมาขาย ไปรับจากประตูน้ำ พอมาถึงบ้านเรา มันช้ากว่าคนในเมือง คนกรุงเทพ ที่เขารับมาแล้วขายเลย เราต้องรอรถรอขนส่งกว่าจะได้รับของ แล้วเอาไปขาย ตอนนั้นหลายๆอย่างก็ทำให้รู้สึกเฟล มันไม่ใช่ตัวตนเรา ถึงขั้นไม่อยากขายเสื้อผ้าไปช่วงหนึ่ง แต่ลึกๆก็มีฟีลยังอยากทำเสื้อผ้าอยู่ ยังอยากทำตรงนี้ ก็เอาใหม่ ค่อยๆค้นหาวัสดุ เจอเนื้อผ้าที่เราชอบ เลยเป็นจุดเริ่มต้นทำงานผ้าฝ้าย

        ฟีลที่จำได้ ตื่นเต้นกับขายส่ง ลูกค้าคนแรกก็คือพี่ที่เชียงราย แกชอบเนื้อผ้าฝ้ายที่ปิ๊กเลือก ละแกก็สั่งออเดอร์ตู๊มมาก หนูก็ตื่นเต้น หนูรับออเดอร์แบบยังไม่มีช่าง! เราค่อยไปหาเอาข้างหน้า เข้าไปหากลุ่มแม่บ้านที่เค้านั่งเย็บกันอยู่ จำได้เลยโมเมนต์แรกเค้ามองเราแบบ “มายะหยังอ่ะ” ก็ขอเป็นงานแทรกเค้า ก็แทรกเค้าเรื่อยๆ จนได้เขามาประจำของหนูเลย ทั้งกลุ่มเลย

        ปิ๊กมีช่างเป็นครู เช่น เราอยากได้งานเนี้ยบ เราเอาตัวอย่างให้ดู เขาก็บอกว่า ทำอย่างนี้ดีกว่า มันเรียบร้อยกว่า แล้วอีกอย่างเป็นเด็กแล้วทำงานกับผู้ใหญ่ก็มีความยากอยู่เหมือนกันค่ะ เราก็ขอเอา อ้อนเอา

        มีครั้งหนึ่งสั่งผลิตเยอะมาก แล้วมันผิดไซต์ไปหมดเลย ไม่ใช่แค่เราเฟล ช่างที่รับไปเขาก็เฟล ก็เป็นห่วงเขา เลยพักใจไปช่วงหนึ่ง พอเราไหวแล้ว ก็กลับมาแก้ไขมัน เชื่อมั้ยว่า ทุกอย่างมันแก้ได้หมดเลย ไม่ว่ามันจะแก้ได้มากน้อยแค่ไหน แต่มันแก้ได้ ต้องใช้เวลา และใช้คน

        ปกติปิ๊กขายในออนไลน์ ขายในไอจี ปิ๊กเลือกตั้งหน้าร้านบวกร้านกาแฟที่ในเมืองเก่าลำพูน เพราะเรื่องการเดินทาง ช่างของปิ๊กยังอยู่ที่บ้าน เราจะต้องไปคุยกับช่างทุกสัปดาห์ การเริ่มเปิดร้านที่นี่ความเสี่ยงมันน้อยกว่า คู่แข่งน้อยกว่าเชียงใหม่ เรายังไม่มีประสบการณ์ ก็เลยเลือกลองที่นี่ก่อน มันเป็นพื้นที่ทดลองก่อนออกทะเลที่ใหญ่กว่านี้ เราจะได้รู้ว่า โมเมนต์นี้ เราชอบมันจริงๆมั้ย เรารับความเสี่ยงต่างๆที่มันจะเกิดขึ้นได้มากน้อยแค่ไหน แล้วเราจะบริหารงานเราหลายๆอย่างได้มั้ย

        ลำพูนน่าจะมีมาร์เก็ตแบบจริงใจมาร์เก็ต เวลาไปจริงใจมาร์เกต มันม่วน มีของคราฟท์เยอะ ๆ บรรยากาศคึกคัก คนเปิดใจที่จะซื้อ ที่จะยอมเสียเงิน ถ้าถนนคนเดินในเมืองบ้านเรา ถ้าฟิกซ์โซน เป็นงานคราฟท์ไปเลยน่าจะดีค่ะ มีคนขาย มีคนซื้อ และมีคนเสพ กลายเป็น culture ขึ้นมา”

#peopleoflamphun

เสื้อผ้าแบรนด์ ศรีคราม