จ๊อบ, ธนพงษ์ จันทร์กระจ่าง - คาเฟ่แอดโฮม, Lamphun Kindergarten

จ๊อบ, ธนพงษ์ จันทร์กระจ่าง, บ้านหลุก ป่าสัก

จ๊อบเป็นนักวิ่ง สถาปนิก และเปิดร้านกาแฟชื่อคาเฟ่แอ๊ดโฮม ตรงข้ามเครือสหพัฒน์

“ผมอยู่ลำพูนตั้งแต่เกิด และเป็นไปได้ก็อยากอยู่ที่นี่ไปจนวันสุดท้ายของชีวิต อาจจะเพราะความผูกพันกระมัง ตอนนี้ผมทำร้านกาแฟ ร้านอาหาร และกำลังจะเปิดสถานรับเลี้ยงเด็กเล็กที่บ้านเพื่อต่อยอดไปเป็นโรงเรียนในนามของคุณแม่ ท่านเป็นครูมาตลอดชีวิตและมีอุดมการณ์หนักแน่น ที่อยากจะปูรากฐานการเรียนรู้และการศึกษาของเด็กที่มีรากมาจากลำพูน เพื่อไปเติบโตในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยที่ดีต่อไป และยังเป็นอนุสรณ์ให้ลูกหลานระลึกถึงในบันทึกบทสุดท้ายใน "หนังสือชีวิตของแม่"

“คนทั่วไปมองว่าเมืองลำพูนเป็นเมืองทางผ่าน เมืองโรงงาน เมืองรอง เมืองเงียบๆ เงียบมากๆ(หัวเราะ) ผมมี pain point อย่างหนึ่งคือ ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไรเวลาเพื่อนถามว่า มาลำพูนไปเที่ยวที่ไหนดี? นอกจากตอบว่า ไปไหว้พระธาตุหริภุญชัยสิ”

“ผมเชื่อว่า คนลำพูนมีศักยภาพ ฝีมือ และพรสวรรค์ แต่ด้วยความที่เป็นเมืองรอง เลยอาจเกิดการย้ายถิ่นฐานเยอะ กลายไปเป็นคนเชียงใหม่ คนกรุงเทพฯ อย่างในวงการวิ่ง นักวิ่งที่เก่งๆ วิ่งเร็วๆ เกิดที่ลำพูนเยอะเลยนะ เค้าถึงกับเรียกนักวิ่งหลายๆคนที่มาจากลำพูนว่า "ม้าเหล็กแห่งเมืองลำพูน"

“อาจเป็นเพราะคนลำพูนมีความบ้าบิ่น มุทะลุในตัวสูง เวลาทำอะไรมีแรงผลักดันจากข้างใน เลยทำออกมาได้ดี ไม่ว่าจะเป็น ศิลปิน จิตรกร ครู นักดนตรี หรือแม้กระทั่งนักกีฬา”

“ผมอยากเห็นลำพูนเป็นเมืองที่ผู้คนต้องเดินทางมาเพื่อจุดประสงค์ที่ชัดเจน ยกตัวอย่างเมืองบุรีรัมย์ เขาประกาศชัดเจนว่าเขาเป็น City of Sport เมืองแห่งกีฬา ที่จริงจังและเล่นใหญ่กับกีฬามากๆ จนเมืองหลวงอย่างกรุงเทพก็สู้ไม่ได้ เขาสร้างทุกอย่างขึ้นมาใหม่จากศูนย์ด้วยจุดยืนที่ชัดเจน มีเป้าหมาย มีผู้นำที่ดี มันเลยทำให้เขาไปได้”

“ทีนี้ต้องกลับมาถามลำพูนแล้วหล่ะ ว่าเราจะไปทางไหนกัน เป็นเมืองกีฬา, เมืองธรรมะ, เมืองหัตถกรรม, หรือเมืองศิลปะ เรามีอะไรเป็นจุดขาย และที่สำคัญคนในเมืองต้องอินด้วย แล้วก็เริ่มสร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยกัน ช่วยกัน ผมอยากเห็นลำพูนเป็น Tourist Destination แห่งหนึ่งที่นักท่องเที่ยวต้องมา มีของดีที่หาจากเมืองอื่นไม่ได้ เช่น ถ้าจะเป็น City of Art ก็ไปให้สุด จัดแกลอรี่ให้เจ๋ง ทำให้เยอะ เอางานที่เจ๋งสุดๆมาโชว์ พาศิลปินที่มีชื่อเสียงมาทำงาน มีกิจกรรมสอนปั้น สอนวาด สอนจักรสาน สอนย้อมผ้า สอนทำอาหาร ให้มาทีเดียวได้สนุก ได้ความรู้ ได้เสพสุนทรียภาพ พอมีนักท่องเที่ยวเยอะๆ ร้านกาแฟ ร้านขนม ร้านอาหาร ร้านขายของ ก็จะเกิดตามมากันเอง แต่ทุกอย่างมันควรถูกออกแบบ วางแผนอย่างเป็นระบบ ผมนึกถึงเวลาไปเที่ยวเมือง Arashiyama ที่ญี่ปุ่น เดินเพลิน ดูเพลิน ใช้จ่ายเพลิน ถ่ายรูปเพลิน กินเพลิน มันได้อรรถรส!”