ประสงค์ ลือเมือง ศิลปินผู้ปฏิบัติตนอย่างวินัยเพื่อให้ศิลปะและชีวิตสง่างาม

ประสงค์ ลือเมือง ใน หอศิลป์ปาน บุญมี บ้านพันตาเกิน

ประสงค์ ลือเมือง : ลายเส้นแห่ง หยิน หยาง

“ศิลปินผู้ปฏิบัติตนอย่างวินัยเพื่อให้ศิลปะและชีวิตสง่างาม”

ประสงค์ ลือเมือง ประสงค์เริ่มต้นศึกษาศิลปะจากโรงเรียนสิริกร ศิลปวิทยาจังหวัดเชียงใหม่ ต่อมาได้เข้าศึกษาต่อที่ภาควิชาศิลปะไทย คณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร แม้จะไม่สำเร็จการศึกษาอย่างเป็นทางการ แต่ระหว่างที่เรียนเขาได้ผลิตผลงานศิลปะเข้าประกวดอย่างสม่ำเสมอ จนได้รับรางวัลหลายต่อหลายรายการ ผลงานของเขาในช่วงแรกจะถ่ายทอดงานศิลปะออกมาเป็นวิถีชีวิตและธรรมชาติรอบตัวของเขา ภาพที่ออกมาจึงจะเหมือนมีเรื่องราวอะไรบางอย่างที่อยากจะเล่าและดูเข้าใจง่าย ผ่านลายเส้นแบบจีน ด้วยอิทธิพลจากความชอบดูหนังจีนเป็นส่วนตัว

ผลงานที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเขาชื่อว่า “ลิขิตสวรรค์” ซึ่งได้รับรางวัลจิตกรรมบัวหลวงเมื่อปี 2530 เป็นภาพที่เล่าเรื่องวิถีชีวิตอันมีเสน่ห์ของคนชนบท ที่มีทั้งความอิสระและความสนุกสนาน

ภาพ "ลิขิตสวรรค์" เทคนิคสีน้ำ รางวัลที่ 1 งานประกวดศิลปกรรมบัวหลวง ปีพ.ศ.2530

ช่วงหลังเขาเริ่มปฏิบัติสมาธิอย่างจริงจัง โดยการตื่นตี 5 นั่งสมาธิ อยู่กับตัวเองทุกวันเป็นเวลาอย่างน้อย 2 ชั่วโมง ติดต่อกันยาวนาน ซึ่งผลของการปฏิบัติสมาธินี้สรุปได้เป็นบทกวีท่อนหนึ่งที่เขาเขียนไว้

"ข้าพเจ้าตื่นพร้อมไก่ขัน ล้างหน้าและลงมือทำงาน หิวก็กินข้าว กระหายก็กินน้ำ เหน็ดเหนื่อยก็พักผ่อน ข้าพเจ้ามิได้กังวลอดีต ไม่มุ่งหวังห่วงใยอนาคต ปราศจากความคิดจะทำดี และหลงลืมความชั่วร้ายทุกคืนวันของข้าพเจ้า จึงเป็นไปอย่างนิ่งเงียบ มหัศจรรย์"

เมื่อศิลปะมีสมาธิ เขาจึงสามารถควบคุมให้เป็นดั่งใจที่เขาอยากจะสื่อสารได้ ผลงานบางชิ้นของเขาบางรูปก็เหมือนมีวัตถุเพียงอย่างเดียว นิ่งและสงบ บางชิ้นก็มีความเกรี้ยวกราดฟาดฟัน บางรูปมีความวุ่นวายซ้อนทับสนุกสนาน หลายคนจึงนิยามว่าเขาเสมือนจอมยุทธที่ถ่ายทอดอารมณ์ผ่านงานศิลปะได้อย่างใจนึก คล้ายกับมีสมดุล หยิน หยาง ที่มั่นคงอยู่ในตัว

ปัจจุบันอาจารย์ประสงค์ เป็นผู้อำนวยการหอศิลป์ บ้านศิลปินประสงค์ ลือเมือง ซึ่งจัดแสดงผลงานของอาจารย์ในช่วงชีวิตทั้งหมดที่ผ่านมากว่า 60 ปี

เรื่องโดย หมึกจีน สุโภไควนิช

ภาพโดย ปณวัฒน์ เมืองมูล

คอนเทนต์โดย #ลองลำพูน #LongLamphun